Ekoloji ve Romantizm Kültü - III
Romantizm, Hiyerarşi ve Yabancılaştırılmış Sevgi Kurmacası Romantik sevgi, seven ve sevilen arasındaki hiyerarşik ayrılığı esas alır. Toplumda cinsiyet, yaş ve sınıf temelinde kurulan böylesi güç ilişkilerinin sayısız örneği mevcuttur. Erkekler kadınları, yetişkinler çocukları, zenginler yoksulları ve nihayetinde efendiler köleleri geleneksel bir itkiyle romantikleştirir. Bu ayrım, gruplar arasındaki farklılıkları şişiren kurum ve ideolojiler eliyle kök salar. Cinsiyet (denen), değiştirelemeyeceği varsayılan toplumsal cinsiyet rolleriyle arsızca pohpohlanarak kutuplaştırılır; ebeveynler etnik kimlik, sınıf ve cinsiyet odağında ayrıştırılır ve soyutlanırken, çocuklar ‘kenar mahallelerdeki’ okullarda adeta tecrit edilir. Böylesi yapısal ve ideolojik sınırlar, toplumsal bir yabancılaşma için mevcut koşulları ‘iyileştirmekten’ öteye gitmez. Bu bağlamda, baskıcı otoriteler tahakkümleri altında olanların geçmişlerine ve hayatlarına dair pek az şey bilmektedir. Böylesi bir sevgi ilişiğ